ฉันมองชีวิตตัวเองดั่งหัวหอมอยู่บ่อยครั้ง
ความรู้สึกนึกคิดของฉันถูกกำหนดโดยสังคม
ห่อหุ้มตัวจริงเอาไว้
ชั้นแล้วชั้นเล่า
ฉันมองชีวิตตัวเองดั่งหัวหอมอยู่บ่อยครั้ง
แกร่งกล้าจริงหรือเมื่อฉันรู้สึกกลัวแทบขาดใจ
เปลือกแข็งแรงสร้างเพื่อปิดบังความอ่อนแอ
แสร้งเย็นชาเพื่อทดแทนความไร้รัก
ห่อหุ้มความรู้สึกที่แท้จริงเอาไว้
ปิดบังความเป็นตัวเองไว้
ชั้นแล้วชั้นเล่า
ชั้นแล้วชั้นเล่า
ไม่มีใครมีโอกาสสัมผัสฉันได้เลย
ไม่มีใครได้รู้จักตัวจริงของฉัน
ถ้าหากฉันไม่ยอมลอกเปลือกของตัวเองทิ้งไปเสียบ้าง
ทั้งที่รู้...แต่ฉันกลัว
เพราะการปอกหอมนั้น
...น้ำตาฉันต้องไหลริน....
ความรู้สึกนึกคิดของฉันถูกกำหนดโดยสังคม
ห่อหุ้มตัวจริงเอาไว้
ชั้นแล้วชั้นเล่า
ฉันมองชีวิตตัวเองดั่งหัวหอมอยู่บ่อยครั้ง
แกร่งกล้าจริงหรือเมื่อฉันรู้สึกกลัวแทบขาดใจ
เปลือกแข็งแรงสร้างเพื่อปิดบังความอ่อนแอ
แสร้งเย็นชาเพื่อทดแทนความไร้รัก
ห่อหุ้มความรู้สึกที่แท้จริงเอาไว้
ปิดบังความเป็นตัวเองไว้
ชั้นแล้วชั้นเล่า
ชั้นแล้วชั้นเล่า
ไม่มีใครมีโอกาสสัมผัสฉันได้เลย
ไม่มีใครได้รู้จักตัวจริงของฉัน
ถ้าหากฉันไม่ยอมลอกเปลือกของตัวเองทิ้งไปเสียบ้าง
ทั้งที่รู้...แต่ฉันกลัว
เพราะการปอกหอมนั้น
...น้ำตาฉันต้องไหลริน....
