วันอังคารที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2552

ความไม่เท่า…กัน

….

ความ "ยุติธรรม" ไม่มีอยู่จริงบนโลกใบนี้
ดังนั้นอย่าไปแสวงหามัน….ให้ลำบาก

จริงๆ แล้วโดยส่วนตัว ก็ไม่ได้จริงจังกับคำๆ นี้มากมายนัก
ขนาดโลก ที่ใครบอกว่า กลม จริงๆแล้วมันยังเอียงหน่อยๆ เบี้ยวนิดๆ

จะไปเอาอะไรมากมายกับความรู้สึกของคน ละเน้อ วันนี้เห็นอย่าง พรุ่งนี้มองอีกอย่าง
มาตรฐานการตัดสินใจ ขึ้นอยู่กับว่า จะเลือกมองส่วนไหน … ไม่ต่างกับตาบอดคลำช้าง

จับโดนตรงไหน ก็จินตนาการว่าเป็นไอ้นู่นไอ้นี่ …

แปลกแต่จริงนะ ทั้งๆ ที่วิธีการที่ง่ายที่สุดที่จะทำให้เห็น บางอย่างมันชัดขึ้น ก็แค่ ถอยออกมามองภาพโดยรวม
แต่สัณชาติญาณของมนุษย์กลับสั่งให้เราวิ่งกระโจนเข้าหากันเสียอย่างนั้น เหอ… เหอ ….

… ยอมรับว่า ตัวเองก็เป็นคนออกจะเอียงๆ… ไม่เทียมเท่าเสียด้วย
โดยมากจะให้ความสำคัญกับหัวใจ มากกว่า ส่วนสมอง …
ชีวิตที่ดำเนินอยู่ เลยดูเหมือนจะเหลวเป๋วไม่เป็นท่า ฮี่ๆๆ
ถ้ามองในมุมของคนอื่น ข้าพเจ้าเองเป็นคนไม่เคยประสบความสำเร็จในชีวิตเป็นแน่
และคงไม่มีเด็กที่ไหนใฝ่ฝัน ว่าอยากโตขึ้นเป็นแบบเจ๊คนนี้ …. ฟันธง

เรียนคณะที่คนไม่เลือก ทำงานที่คนอื่นส่ายหน้า
เงินเดือนพอประทังชีวิต …

ความใฝ่ฝัน "อยากเป็นคนธรรมดา" จนป่านนี้ก็ยังไม่เคยเปลี่ยน
จะ "คนพิเศษ" "คนสำคัญ" มันคงยิ่งใหญ่ไป … สำหรับฉัน

เส้นแบ่งของความไม่เท่ากัน ใหญ่คับฟ้า แต่ผู้คนเลือกที่จะมองไม่เห็น …
แต่สิ่งเล็กน้อย ที่บางเสืยจนต้องใช้แว่นขยาย เรากลับยึดมั่นถือมั่น …

คนเล็กๆอย่างเรา ใช้พื้นที่ไม่มากหรอกนะ
แต่ทำไม? ตอนนี้....แทบไม่มีที่จะยืน แล้ว …..

ไม่มีความคิดเห็น: